In de Apeldoornse wijk Sprenkelaar is een braakliggend stukje achtertuin veranderd in een plek met toekomst. Niet alleen voor planten, maar ook voor een bewoner die opnieuw een reden heeft om naar buiten te gaan. Twee vrijwilligers van Stichting Ontkiemen staken hun handen uit de mouwen — en wat eerst vooral stenen en zand was, is nu een tuin waar eetbare planten, biodiversiteit én menselijke waardigheid samenkomen.
Geen praatjes, maar aanpakken
Stichting Ontkiemen is een nieuw initiatief dat zich inzet voor het vergroenen van particuliere tuinen in Apeldoorn en omgeving. Geen adviezen of flyers, maar echte mensen die met schop, kruiwagen en karton tuinen omvormen tot plekken die ertoe doen — voor bewoners én voor de natuur.
In Sprenkelaar pakte de stichting een privétuin aan van een sociale huurwoning. Het ging om een kale, verwaarloosde buitenruimte die wel wat liefde kon gebruiken. De bewoner, een oudere heer met een achtergrond als chef-kok, had zelf geen middelen of fysieke kracht meer om iets aan zijn tuin te doen.
Hazelaar, houtsnippers en een hoekje voor kikkers
Samen met twee vrijwilligers is de tuin opnieuw ingericht. Er kwam een hazelaar als struikgewas om wat beschutting en structuur te bieden. In een hoek van de tuin werd een rotsformatie aangelegd met oude waaltjes — een eenvoudig maar effectief schuilplekje voor amfibieën.
Met karton op de grond verbeter je meteen de structuur en je voorkomt onkruid
Onder grote stukken karton werden houtsnippers gelegd: een natuurlijke manier om het opkomende onkruid te onderdrukken en tegelijk bodemleven te stimuleren. In het hart van de tuin kwam een klein moestuinbed, waar de bewoner zelf courgette in gaat zaaien. “Hij is immers chef-kok geweest,” vertelt één van de vrijwilligers, “en hij weet precies wat hij met een verse courgette kan doen.”
Eten als dank
Tijdens het werk bleef de bewoner niet aan de zijlijn staan. Waar hij kon, hielp hij mee. En als blijk van dank verraste hij de vrijwilligers met zelfgemaakte loempia’s. Een klein gebaar, maar veelzeggend. “Al mijn dromen zijn uitgekomen,” zei hij na afloop.
Ook buren merkten het op. Het viel op dat een hulpbehoevende buurman zomaar werd geholpen — vrijwillig, kosteloos, en met zichtbaar resultaat. Daarmee is deze eerste tuin niet alleen een groen project, maar ook een sociaal signaal.
Op naar de volgende
De tuin in Sprenkelaar was het eerste échte project van Stichting Ontkiemen. Maar er staan al drie tuinen op de planning voor de komende tijd. Elke tuin is anders, maar het doel is steeds hetzelfde: de stad groener, vriendelijker en leefbaarder maken — één tuin tegelijk.
Stichting Ontkiemen is nog klein, maar groeit. Niet in woorden, maar in daden.
